اثربخشی شناخت درمانی گروهی به روش مایکل فری بر کاهش نشخوارفکری و بهبود افسردگی دانش آموزان دختر دبیرستانی

هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی شناخت درمانی گروهی به روش مایکل فری بر کاهش نشخوار فکری و بهبود افسردگی در دانش­آموزان دختر دبیرستانی بود. روش پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی با طرح پیش­آزمون – پس­آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دختر پایه سوم مقطع دبیرستان مناطق (۱-۲-۳-۴) شهر زاهدان در سال تحصیلی ۹۹-۹۸ ۱۳ بود که با استفاده از نمونه­گیری تصادفی خوشه­ای چندمرحله­ای از بین ۱۲۰ دانش­آموز دختر دبیرستانی پایه سوم به کمک سیاهه­های افسردگی بک۲، سیاهه پاسخ­های نشخواری و مصاحبه تشخیصی DSM-۵، تعداد ۲۰ دانش­آموز واجد شرایط انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (برای هر گروه ۱۰ دانش­آموز) قرار داده شدند. آزمودنی­های گروه آزمایش به مدت ۱۲ جلسه، تحت آموزش شناخت درمانی گروهی به روش مایکل فری قرار گرفتند، اما گروه کنترل هیچ مداخله­ای دریافت نکردند. آزمودنی­های هر دو گروه قبل و بعد از مداخله سیاهه­های افسردگی (بک، استیر و کاربین، ۱۹۸۸) و پاسخ­های نشخواری (نولن-هوکسما و مارو، ۱۹۹۱) را تکمیل کردند. برای تحلیل داده­ها از آمار توصیفی و در سطح آمار استنباطی از تحلیل کوواریانس استفاده شد. نتایج آزمون تحلیل کوواریانس نشان داد که بین دو گروه کنترل و آزمایش از نظر نمرات نشخوار فکری (۰۵/۰p <) و افسردگی (۰۱/۰p <) تفاوت معناداری وجود دارد و آموزش شناخت درمانی گروهی به روش مایکل فری بر بهبود افسردگی و کاهش نشخوار فکری در دانش­آموزان گروه آزمایش موثر بود. با توجه به یافته­های فوق می­توان چنین نتیجه گرفت که شناخت درمانی گروهی به روش مایکل فری در کاهش نشخوار فکری و بهبود افسردگی در دانش­آموزان دختر افسرده موثر است و می­توان از آن به عنوان یک روش مداخله­ای سود جست.

کلیدواژه ها:

شناخت درمانی گروهی ، افسردگی ، نشخوار فکری ، دانش آموزان