تاثیر تمرینات هوازی همراه با مصرف عصاره شنبلیله بر شاخص های ترکیب بدنی،وضعیت آنابولیک و کاتابولیک مردان غیرورزشکار

مقدمه و هدف: یکی ازراه های آسان، ارزان وتعیین کننده، انجام فعالیت های ورزشی و مصرف گیاهان دارویی است چرا که اثرات زیانبارداروهای شیمیایی را ندارد.هورمون تستوسترون، آثار آنابولیکش را از طریق گیرنده های آندروژنی مستقر در عناصر تنظیمیDNA سلول تحریک می کند. عملکرد اصلی کورتیزول نیزافزایش تولید گلوکز از مسیر کاتابولیسم بویژه پروتئین هاست. از اینرو هدف از این پژوهش بررسی و مقایسه تاثیر تمرینات هوازی همراه با مصرف عصاره شنبلیله بر درصد عضله و سطوح سرمیتستوسترون، کورتیزول مردان غیر ورزشکار بود.مواد و روش ها: تعداد ۴۰ مرد جوان با دامنه سنی ۱۹ - ۲۵ سال به چهار گروه:تمرین+مکمل ( ۱۰ نفر)، تمرین+دارونما ( ۱۰ نفر)،دارونما (۱۰ نفر) و تمرین ( ۱۰ نفر()تقسیم شدند.شدت تمرینات به طور فزاینده از ۵۵ % حداکثر ضربان قلب هفته اول به ۹۰ %در هفته هشتم افزایش یافت. آزمودنی های گروه مکمل و تمرین+ مکمل،روزانه دو عدد قرص عصاره شنبلیل های ۳۳۵ میلی گرمیرا نیم ساعت قبل از صبحانه و نیم ساعت قبلاز شام دریافت کردند. همچنین گروه دارونما و تمرین+دارونمابه همین میزان سلولزمصرف کردند. متغیرهای مورد ارزیابی ۲۴ ساعت قبل و بعد از دوره تمرینی مورد سنجش قرار گرفت. برای بررسی اثر مداخلهمکمل و تمرین بر متغیرهای وابسته از آزمون آنالیز واریانس یک طرفه وآزمون تعقیبی بونفرونی استفاده شد.یافته ها : نتایج نشان داد سطح سرمی تستوسترون و درصد عضله در اثر مصرف مکمل و تمرین افزایش معنادار پیدا کرد. از طرفیسطح سرمی کورتیزول در گروه دارونما+تمرین افزایش معنادار نشان داد ( P≤۰.۰۵)بحث و نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش می توان اظهار داشت که مکمل گیری شنبلیله می تواند سبب افزایش سطح سرمیتستوسترون شده و عضله سازی را نیز دچار تغییر کند.با توجه به افزایش غیرمعنادار در سطح سرمی کورتیزول وضعیت آنابولیکیدر گروه تجربی بهبود پیدا کرد. همچنین اثر مصرف مکمل نسبت به تمرین بر متغیرهای وابسته برجسته تر بود.

کلیدواژه ها:

تمرین هوازی ، شنبلیله ، تستوسترون ، کورتیزول