بررسی تاثیر مدیریت منابع انسانی بر بهره وری و اثر بخشی کارکنان با نقش میانجی توانمندسازی کارکنان

توجه به رویکردهای نوین در امر بهره وری نیروی انسانی بسیار جدی است. کارکنان در مسیر شغلی باید توانمندی های خود را توسعه داده و بهره وری سازمانی را ارتقا بخشند. لذا پژوهش حاضر با هدف تاثیر مدیریت منابع انسانی بر بهره وری و اثر بخشی کارکنان با نقش میانجی توانمندسازی کارکنان در واحد کارکنان واحد منابع انسانی بانکهای دولتی هرمزگان انجام شد. این پژوهش به لحاظ هدف کاربرد، همچنین به لحاظ روش توصیفی تحلیلی است. حجم جامعه آماری محدود و مشخص است و از فرمول نمونه کوکران، نسبت به تغییر حجم نمونه در سطح اطمینان ۹۵% برابر ۳۴۸نفر تعیین شدند. جهت گردآوری داده های مورد نیاز به منظور بررسی فرضیات تحقیق از پرسشنامه های مدیریت منابع انسانی نو و همکاران(۲۰۰۰)، بهره وری نیروی انسانی (مدل آجیو، ۱۹۸۰)، توانمند سازی کارکنان اسپریتزر و میشرا (۱۹۹۲) و پرسشنامه استاندارد اثربخشی کارکنان استفاده شده است. برای آزمون فرضیات و تحلیل داده ها از روش مدلسازی معادلات ساختاری و نرم افزار pls استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد مدیریت منابع بر بر بهره وری و اثر بخشی کارکنان با در نظر گرفتن نقش میانجی توانمندسازی کارکنان اثر دارد. و همه ی فرضیات تایید شد. همچنین نتایج نشان داد لازمه توانمندسازی، نظارت بر مدیریت منابع انسانی جهت افزایش اثربخشی و بهره وری کارکنان نسبت به قوانین، محیط کار و وظایف است. استراتژی های مدیریتی مانند تفویض اختیار، مشارکت در تصمیم گیری می تواند توانمندسازی کارکنان را ارتقا دهد

کلیدواژه ها:

مدیریت منابع انسانی ، بهره وری کارکنان ، اثربخشی کارکنان ، توانمند سازی کارکنان