بهینه سازی کاهش میزان کلسترول شیر با استفاده از بتاسیکلودکسترین و کاتچین هیدرات

زمینه مطالعاتی: بتاسیکلودکسترین یک الیگومر حلقوی متشکل از هفت مولکول گلوکوپیرانوز می باشد که جهت جداسازی کلسترول مواد غذایی مورد استفاده قرار می گیرد. هدف: این مطالعه با هدف بررسی اثر استفاده از کاتچین هیدرات جهت کاهش سطح مورد نیاز بتاسیکودکسترین برای دستیابی به حداکثر کاهش کلسترول شیر هموژنیزه و استریلیزه می باشد. روش کار: در این مطالعه از روش سطح پاسخ و طرح مرکب مرکزی جهت ارزیابی تغییرات میزان کلسترول شیر به عنوان متغیر وابسته استفاده شد. متغیرهای مستقل شامل بتاسیکلودکسترین از غلظت ۱۲/۰ تا ۴۸/۲ % ، کاتچین هیدرات از غلظت ۰۱/۰ تا ۱۲/۰% و زمان مخلوط کردن نمونه های شیر تیمار شده با کاتچین هیدرات و بتاسیکلودکسترین از ۴۸/۶ تا ۵۲/۴۸ دقیقه بودند. میزان پروتئین و چربی شیر، اثر ممانعت-کنندگی از فعالیت رادیکال آزاد و میزان فعالیت آنتی اکسیدانی کل در نقاط مرکزی اندازه گیری شدند. ارزیابی حسی برای نمونه های شیر کنترل و تیمار شده انجام گرفت. نتایج: نتایج نشان دادند حداکثر کاهش میزان کلسترول (۹۶/۹۶%) در غلظت کاتچین هیدرات ۰۱/۰ % ، بتاسیکلودکسترین ۱۲/۰ % و زمان مخلوط کردن ۳۸ دقیقه حاصل شد. میزان چربی و پروتئین در نمونه های تیمار شده نسبت به کنترل کاهش معنی داری یافت. میزان فعالیت آنتی اکسیدانی و فعالیت رادیکال آزاد افزایش معنی داری یافت. ارزیابی حسی بین نمونه های شاهد و بهینه تفاوت معنی داری نشان نداد و نمونه ی بهینه مورد پذیرش ارزیاب ها قرار گرفت. نتیجه گیری نهایی: نتایج نشان دادند کاتچین هیدرات می تواند میزان بتاسیکلودکسترین مورد نیاز جهت جداسازی کلسترول شیر را کاهش دهد و کمترین تاثیر را بر سایر ریزمغذی های شیر بگذارد

کلیدواژه ها:

بتاسیکلودکسترین ، کاتچین هیدرات ، کلسترول ، شیر هموژنیزه ، روش سطح پاسخ