ارزیابی خشکسالی در دوره ی سی ساله (۱۹۸۸ تا ۲۰۱۷) در استان لرستان با استفاده از نمایه ی (شاخص) درصد نرمال بارش
محل انتشار: مجله هیدروژیومورفولوژی، دوره: 7، شماره: 24
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 121
فایل این مقاله در 19 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_HYD-7-24_006
تاریخ نمایه سازی: 19 دی 1401
چکیده مقاله:
مسالهی آب یکی از اساسیترین مسایل امروزی جوامع انسانی است، اما در سایهی خشکسالی، به یک چالش جدی برای تصمیمسازان جامعه تبدیل شده و تمامی ابعاد توسعهی جامعه را متاثر میکند. در استان لرستان، در سالهای اخیر تعداد قابل توجهی از رودخانهها و چشمهها خشکیده است که اغلب، آن را به خشکسالی جوی (کمبود بارش) نسبت میدهند. در این پژوهش با استفاده از نمایهی درصد نرمال بارش به ارزیابی این نوع خشکسالی در بازهی زمانی ۱۹۸۸ تا ۲۰۱۷ پرداخته شد. محاسبه درصد نرمال بارش نشان میدهد که فقط درصد کمی (بین ۳۰ تا ۶/۶ درصد) از دورهی سیسالهی مورد بررسی دارای خشکسالی، آنهم از نوع ضعیف (کمی خشک) بودهاند. این بدان معنی است که خشکسالی به صورت قابل توجه در این دوره رخ نداده است. بنابراین بروز عوارض خشکسالی متوسط تا شدید که به صورت خشک شدن بسیاری از چشمهها، رودخانهها، و آبشارها نمایان شده است، نمیتواند بهتنهایی ناشی از خشکسالی جوی باشد. این مساله میتواند ریشه در برداشت بیرویهی آبهای زیرزمینی داشته باشد که موجب افت ناگهانی و شدید سطح سفره و بروز علایم خشکسالی شدید شده است. واکاوی دورهی بازگشت خشکسالی نیز تایید میکند که خشکسالی شدید در اغلب ایستگاهها دارای دورهی بازگشت بسیار طولانی و غیرقابل محاسبه است. خشکسالی متوسط نیز دورهی بازگشتی بیشتر از هزار سال دارد. تنها خشکسالی ضعیف دارای دورهی بازگشت ۱۰۰ تا ۲۰۰ سال است، اما این نوع خشکسالی نمیتواند مسئول بروز عوارض خشکسالی شدید باشد، پس باید به دنبال عوامل انسانی مانند مدیریت منابع بود که مرتبط با خشکسالی اجتماعی-اقتصادی است. بر پایهی میزان دادههای بازسازی شده، ضریب اطمینان نتایج بهدست آمده برای ایستگاههای خرمآباد، الیگودرز و بروجرد ۱۰۰%، برای ازنا، دورود و نورآباد ۷/۵۶%، پلدختر ۴/۶۳ % و برای کوهدشت و الشتر ۷/۶۶ % میباشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
امین نویدطلب
دانشکده علوم زمین دانشگاه دامغان
قاسم عسکری
دانشکده علوم زمین، دانشگاه دامغان، دامغان، ایران
فرحناز احمدپور
دانشکده علوم زمین، دانشگاه دامغان، دامغان، ایران
مریم طهماسبی
مدیریت جهاد کشاورزی دامغان، دامغان، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :