بررسی نقش میانجی مدیریت دانش در تاثیر سرمایه اجتماعی و ظرفیت جذب بر عملکرد شرکت های مالی

با افزایش سرمایه اجتماعی، کسب و کار شرکت ها از رونق برخوردار شده است. در غیر این صورت چالش های زیادی بر سر راه موفقیت شرکت ها برای حفظ مشتریان قرار می گیرد، از جمله راهکارها برای سازمان ها جهت به دست آوردن مزیت رقابتی، ایجاد و افزایش فرایندهای ظرفیت جذب دانش در سازمان است. ظرفیت جذب دانش بستری برای افزایش دانش سازمانی و نیز جلب دانش تازه در راستای کسب اهداف سازمانی و نیز ارائه راهکارهای خلاقانه برای برون رفت از مسائل سازمانی می باشد. از این رو در پژوهش حاضر به بررسی نقش میانجی مدیریت دانش در تاثیر سرمایه اجتماعی و ظرفیت جذب بر عملکرد مالی شرکت پرداخته می شود. این پژوهش از نوع توصیفی – همبستگی است. جامعه آماری پژوهش حاضر متشکل از مدیران و کارکنان شرکت های مالی است؛ که بصورت تصادفی تعداد ۱۵۰ نفر از اعضای نمونه در دسترس قرار گرفته و پرسشنامه ها تکمیل شد. داده ها با استفاده از نرم افزار spss و روش حداقل مربعات جزئی و نرم افزار اسمارت پی.ال.اس. تجزیه و تحلیل شدند. بررسی نتایج این تحقیق نشان داد که سرمایه اجتماعی بر مدیریت دانش و ظرفیت جذب تاثیر داشته و بر عملکرد شرکت تاثیر ندارد، همچنین ظرفیت جذب بر مدیریت دانش و عملکرد شرکت، و مدیریت دانش نیز بر عملکرد شرکت تاثیر معنی داری دارد؛ علاوه بر این مدیریت دانش توانست رابطه بین سرمایه اجتماعی، ظرفیت جذب را با عملکرد شرکت میانجی گری کند.

کلیدواژه ها:

سرمایه اجتماعی ، ظرفیت جذب ، مدیریت دانش ، عملکرد شرکت