بررسی اثر خود گفتاری آموزشی و انگیزشی بر اکتساب و یادداری مهارت پایه والیبال

هدف از این تحقیق بررسی اثر خود گفتاری آموزشی و انگیزشی بر اکتساب و یادداری مهارت پایه والیبال در دانش آموزان پایگاه های اوقات فراغت شیراز بود. بدین منظور جامعه آماری پژوهش دانش آموزان والیبالیست های پایه سنین ۱۳ تا ۱۵ سال بود که در پایگاه های اوقات فراغت تابستانه در شهر شیراز شرکت کرده بودند که در سه گروه هشت تایی ( ۲۴ نفر) تقسیم شدند. ابتدا پرسشنامه اطلاعات فردی و رضایت نامه در اختیار داوطلبان هر گروه قرار داده شد و سپس با توجه به اطلاعات پرسشنامه (عدم آشنایی بامهارت پایه والیبال سرویس و پنجه) سه گروه هشتنفره انتخاب شدند. در تمام مراحل تحقیق، آموزش گروه ها به صورت مجزا از یکدیگر صورت گرفت تا تداخلی در امر پژوهش پیش نیاید و جهت کاهش اثر یادگیری مشاهده ای، جلوگیری از خستگی به دلیل تعداد زیاد شرکت کنندگان و جهت مساوی بودن شرایط برای همه و همچنین استفاده لازم از ساعت درس تربیت بدنی توسط بقیه دانش آموزان اجرای آزمون به صورت انفرادی انجام گرفت. فرایند اجرای آزمون ها و تمرینات برای تمام گروه ها ۸ هفته به طول انجامید. این تحقیق شامل پیش آزمون، اکتساب، پس آزمون و یادداری بود. خلاصه تحلیل واریانس بیانگر آن بود که اثر خود گفتاری آموزشی ( ۸۷۰ / ۰ = مجذور اتا، ۰۰۷ / ۰ = p ؛ ۶۹ / ۲۶ )= ۴.۱ ( f) و خود گفتاری انگیزشی ( ۹۱۳ / ۰ = مجذور اتا، ۰۰۳ / ۰ = p ؛ ۰۴ / ۴۲ )= ۴.۱ ( f) بر اکتساب و یادداری مهارت سرویس معنی دار می باشد.

کلیدواژه ها:

خود گفتاری ، آموزشی ، انگیزشی ، والیبال ، پایگاه های اوقات فراغت