ارزیابی و تحلیل شاخص پایداری زمین بر پایه ابزار GIS با استفاده از چارچوب AHP برای برنامه ریزی خدمات مراکز شهری

رشد شهرنشینی و رشد بی وقفه شهرها به زوال تاسیسات زیرساخت، از بین رفتن زمین کشاورزی، منابع آب،فضاهای باز و چندین تغییر میکروجوی منجر می شود. این رشد بی سابقه در جمعیت شهری بر تسهیلات شهری فشار وارد کرده و به توزیع غیریکنواخت آنها منجر می گردد. شهرها شاهد نرخ رشد جمعیت هشداردهنده در سی سال اخیر بوده اند که به مشکلات متعدد از جمله آلودگی، راهبندان، توسعه کم تراکم، تامین تسهیلات شهری غیریکنواخت و غیره، منجر می شود. تحقیق حاضر بدنبال بررسی پایداری زمینهایشهری برای تامین تسهیلات شهری است. ارزیابی پایداری زمین شهری، عامل تعیین کننده کلیدی در فرایندتصمیم گیری و برنامه ریزی شهری و حومه شهری است. ارزیابی پایداری ازطریق مدل AHP و با استفاده از مجموعه معیارهای دخیل در متغیرهای اجتماعی اقتصادی و ژئوفیزیکی اجرا می شود. متغیرهای استفاده شده در تحقیق عبارتند از شیب، ارتفاع، کاربرد زمین/ پوشش زمین و وضعیت موجود تسهیلات. واحد مطالعه، بخش شهری است. برای تصمیم گیری مناسب و برنامه ریزی شهری بهتر، تحقیق حاضر نه تنها اطلاعاتی درباره الگوهای کاربرد زمین شهری موجود و وضعیت فعلی تسهیلات ارائه می دهد، بلکه اطلاعاتی درباره تناسب زمین برای ایجاد تسهیلات شهری در آینده فراهم می آورد.

کلیدواژه ها:

شهرنشینی ، پایداری کاربرد زمین ، GIS ، تسهیلات ، پایداری شهری