یادگیری معکوس؛ رویکرد آموزشی نوین در جهت رسیدن به محیط های آموزشی پویا و تعاملی خلاق دانش آموزان

سیر تحول و پیشرفت علوم و فنون در عصر اطلاعات، شتابی روزافزون یافته است و با گذشت زمان و پیشرفت روزافزون در کلیه امور، آموزش و تدریس و به طور کلی فرآیند یاددهی و یادگیری نیز با تغییراتی همراه بوده است. زیرا با گذشت زمان دیگر روش های قدیمی و سنتی در تدریس، در بین دانش آموزان و فراگیران، جایگاهی مطلوب و مورد پسندی ندارد. به همین دلیل معلمان می بایست با روش های جدیدی برای آموزش و فرآیند یاددهی آشنایی داشته باشند و کمتر از روش های سنتی در تدریس خود استفاده کنند. در این بین، هدف؛ بررسی یادگیری معکوس به عنوان رویکرد آموزشی نوین در جهت رسیدن به محیط های آموزشی پویا و تعاملی خلاق در بین دانش آموزان است. یافته های پژوهش نشان می دهند؛ کلاس داری به شیوه یادگیری معکوس می تواند شیوه ای نوین و مطلوب در فرایند یاددهی و یادگیری باشد که اثرات مطلوبی را در محیط های آموزشی در بین دانش آموزان خواهد داشت.

کلیدواژه ها:

یادگیری ، یادگیری معکوس ، رویکرد آموزشی نوین ، محیط های آموزشی ، دانش آموزان.