بررسی اثر تمرین درمانی بر افراد مبتلا به ناهنجاری کایفوز : یک مطالعه مروری سیستماتیک و متاآنالیز

هدف: اختلالات ساختاری به جابجایی یا انحراف قابل توجهی از تراز طبیعی در زنجیره جنبشی اشاره دارد که منجر به تنش بیومکانیکی غیرطبیعی می شود که می تواند توانایی مقابله با این نیروها را به خطر بیندازد. با این وجود، شیوه زندگی بی تحرک و استفاده مداوم از وسایل الکترونیکی و خودکار با حالت نشسته و ایستاده در عصر اینترنت منجر به وضعیت بد افراد از قشرهای مختلف زندگی، به ویژه کارکنان اداری می شود. بر این اساس مطاله حاضر با هدف بررسی مروری تاثیر تمرینات اصلاحی بر افراد مبتلا به ناهنجاری کایفوز انجام شد.روش پژوهشی: این پژوهش، مطالعه ای توصیفی است که به صورت مرور نظام مند و فراتحلیل انجام شده است. با جستجوی مقالات مرتبط با موضوع تحقیق در بانک های اطلاعاتی معتبر و بر اساس معیارهای از پیش تعیین شده در نهایت تعداد ۱۰ مطالعه به عنوان مقالات نهایی برای مطالعه مروری حاضر انتخاب شدند.یافته ها: ۱۰مطالعه اثر تمرین درمانی بر کایفوز را بررسی کردند در دو مطالعه به دلیل داشتن دو گروه مستقل، از هر دو گروه استفاده شد. همچنین در یک مطالعه از هر سه گروه مستقل استفاده شد. ۳۳۸ نفر در این مطالعات شرکت کردند. داده های این مطالعات در CMA تحلیل و نتایج با کمک نمودار انباشت نشان داد که تمرین درمانی بر بهبود کایفوز اثر معنی داری دارد. (۱.۵۸۰SDM = - ۱.۰۶-۲.۰۹- = %۹۵ (CI همچنین بعد از بررسی هتروژنیتی مشاهده شد که هتروژنیتی وجود دارد (۰.۰۰۱P=) ، (۷۸.۹۳ =I۲ ). همچنین بررسی نمودار فانل پلات و ایگر نشان داد که مطالعات ممکن است دارای سوگیری انتشار باشند (۰.۰۰۱ = P).نتیجه گیری: به صورت کلی بررسی حاصل از مطالعه متاآنالایز حاضر به نظر می رسد انجام تمرینات اصلاحی به شکل، بازی، تمرینات قدرتی، کششی، تمرینات مبتنی بر کتف و به ویژه تمرینات جامع که تمامی عضلات را به صورت یک قالب مورد اثر قرار دهد می تواند در کاهش زاویه کایفوز موثر باشد.

کلیدواژه ها:

سندروم متقاطع فوقانی ، شانه به جلو ، کایفوز