الگوی پیش بینی اختلالات خوردن بر اساس راهبردهای تنظیم شناختی هیجان و انعطاف پذیری شناختی در دانش آموزان دختر

هدف: هدف از این پژوهش پیش بینی اختلال خوردن بر اساس راهبردهای تنظیم شناختی هیجان و انعطاف پذیری شناختی در دانش آموزان دختر است. مواد و روش ها: جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه دانش آموزان دختر مقطع متوسطه ی دوم شهرستان ایلخچی به تعداد ۴۵۰ نفر می باشد که در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ مشغول به تحصیل بودند. ۲۱۷ نفر به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شده و با استفاده از پرسشنامه ی راهبردهای تنظیم شناختی هیجان، مقیاس انعطاف پذیری شناختی و اختلال خوردن اهواز مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و آزمون رگرسیون چندگانه تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد که از میان راهبردهای تنظیم شناختی هیجان، راهبرد ارزیابی مجدد مثبت و دیدگاه-پذیری رابطه منفی معنی دار و راهبرد فاجعه پنداری و ملامت دیگران رابطه مثبت معنی دار با اختلال خوردن دارند. همچنین بین انعطاف پذیری شناختی و اختلال خوردن رابطه منفی معنی دار بدست آمد. متغیرهای پیش بین ۰/۱۳ درصد از واریانس متغیر ملاک را تبیین می کنند که از بین متغیرهای پیش بین راهبرد فاجعه-پنداری با درصد تبیین ۲۴ تنها متغیر پیش بین در ابتلا به اختلالات خوردن می باشد. نتیجه گیری: بنابر موارد مطرح شده می-توان نتیجه گرفت که افراد با علائم اختلال خوردن، فاقد راهبردهای تنظیم شناختی هیجان برای مدیریت هیجان های خود هستند. براین اساس ممکن است پیروی از راهبردهای خوردن نامنظم، تلاشی در راستای رهایی از هیجانات منفی ناشی از راهبردهای معیوب و ناسازگار تنظیم شناختی هیجان باشد.

کلیدواژه ها:

اختلالات خوردن ، راهبردهای تنظیم شناختی هیجان ، انعطاف پذیری شناختی