تاثیر پارادوکس سازماندهی بر مکانیسم های پایداری با نقش میانجی دوسوتوانی یادگیری

هدف از این پژوهش، تاثیر پارادوکس سازماندهی بر مکانیسم­های پایداری در سطح شرکت با تاکید بر نقش میانجی دوسوتوانی یادگیری است که می­تواند رهیافتی در جهت توسعه به کارآفرینی باشد. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر ماهیت و روش، توصیفی - پیمایشی است. جامعه آماری ۴۰۰ نفر از مدیران شرکت انتقال گاز ایران را شامل میشود، که با استفاده از فرمول کوکران ۱۹۶ نفر به عنوان نمونه به صورت غیرتصادفی در دسترس انتخاب شدند. ابزار گردآوری دادهها، پرسش نامه بود. روایی (همگرا و واگرا) و پایایی (بار عاملی، ضریب پایایی مرکب، ضریب آلفای کرونباخ) خوب برآورد شد. نتایج حاصل از آزمون فرضیات توسط نرمافزار SMARTPLS، نشان دهنده آن است که پارادوکس سازماندهی بر دوسوتوانی یادگیری تاثیر قوی، مستقیم، و معنی دار دارد و دوسوتوانی یادگیری بر خلاقیت سازمانی، تاب­آوری سازمانی و انرژی سازمانی به ترتیب تاثیر قوی، مستقیم، و معنی­دار، تاثیر متوسط، مستقیم و معنی دار و تاثیر متوسط، مستقیم و معنی­دار دارد در نهایت دوسوتوانی یادگیری میتواند نقش میانجیگری خود را ایفا کند. با وجود مدل طراحی شده می­توان انتظار داشت که اداره مذکور به منظور توسعه کارآفرینی در سطح شرکت حتما به نقش دوسوتوانی یادگیری متوسل شود تا بتواند تاثیرات پارادوکس سازماندهی بر مکانیسم­های پایداری (خلاقیت، تاب­آوری و انرژی) را بهتر نشان دهد.

کلیدواژه ها:

پارادوکس سازمانده ، مکانیسم های پایداری ، دوسوتوانی یادگیری ، توسعه کارآفرینی