بررسی مقایسه ای مدیریت روستایی ایران از مشروطیت تا عصر حاضر

مدیریت محلی مفهومی است که پس از انقلاب مشروطیت وارد حوزه قانون گذاری ایران گردیده و تاسیس نهادهای محلی به عنوان را هحلی مناسب برای توسعه کشور مد نظر سیاستمداران وقانونگذاران قرار گرفت . مقاله حاضر که با هدف مطالعه تطبیقی شوراهای روستایی، انجمنهای ده و قانون انجمنهای شهر و قصبات شکل گرفته با این فرضیه که " دولتها نقش مردم در تصمیم گیریها واداره امور جامعه محلی را موثر دانسته اند" با مطالعه اسناد ، مدارک و قوانین مرتبط ، به بازشناخت اشتراکات و افتراقات آنها پرداخته و ضمن تحلیل آنها نتیجه گرفته است که علیرغم شباهتها و مشترکات، تفاوتهای ساختاری و کارکردی مهمی هم داشته اند که علاوه بر اینکه مسیر توسعه دولتهای محلی را با پرسشهای فراوان مواجه میکند، نشانی از عدم موفقیت آنها در توسعه تمرکززدا و غلبه توسعهتمرکزگرای دولتی بر توسعه تمرکز زدای محلی بوده است. لذا پیشنهاد میشود به منظور افزایش مشارکت شهروندان و تسریع در توسعه پایدار روستایی ایران، قوانین شوراهای روستایی از نظارت و ارشاد بهسمت تصمیمگیری و برنامه ریزی محلی تغییر کند.

کلیدواژه ها:

انجمن ده ، توسعه ، شورای اسلامی روستایی ، مدیریت محلی ، نقش مرد م