بررسی تاثیرسوارکاری بر خودکارآمدی و شادکامی دانشجویان دامپزشکی دانشگاه زابل

هدف از این پژوهش بررسی تاثیر ورزش سوارکاری بر خودکارآمدی و شادکامی دانشجویان دامپزشکی دانشگاهزابل بوده است. روش این تحقیق توصیفی – همبستگی است که به صورت میدانی انجام شده است. این تحقیقاز نظر هدف کاربردی و از نظر زمان آینده نگر است. جامعه آماری تحقیق دانشجویان دامپزشکی دانشگاه زابلاست. نمونه آماری تحقیق تعداد ۲۵۳ نفر از دانشجویان بر اساس جدول مورگان است که به صورت تصادفی درمحل دانشکده توزیع گردیده است. ابزار تحقیق پرسشنامه خودکارآمدی و شادکامی اجتماعی است که برای جامعهآماری تحقیق بومی سازی شده است. برای تجزیه و تحلیل آماری از نرم افزار spss نسخه ۲۲ استفاده شده است.یافته های تحقیق بیانگر آن بود که از نظر دانشجویان دامپزشکی دانشگاه زابل، ورزش سوارکاری به اندازه معناداریدر خودکارآمدی و شادکامی دانشجویان موثر است (۰۰۱ / ۰ = P). نتایج این تحقیق بیانگر اهمیت توجه به ورزشسوارکاری برای تقویت روحیه شادکامی در میان این دانشجویان بود. توجه به شرایط روانی و خودکارامدی ایندانشجویان که به صورت مداوم با شرایط کاری سخت در ارتباط هستند می تواند در آینده آن ها به صورت مثبتینقش ایفا کند.

کلیدواژه ها:

سوارکاری ، دامپزشکی ، خودکارامدی ، شادکامی و زابل