بررسی تاثیر تعاملی ۸ هفته تمربنات استقامتی و مکمل ویتامین D بر سطوح مالون دی آلدئید (MDA) و شاخص توده بدنی (BMI) در مردان تمرین نکرده

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 103

فایل این مقاله در 15 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

SPORTBCNF07_073

تاریخ نمایه سازی: 28 مرداد 1402

چکیده مقاله:

فشاراکسیداتیو موجب افزایش رادیکال های آزاد در بدن می شود . و تجمع این مواد موجب آسیب به مولکول DNAوساختار سلول می شود.از آنجا که فعالیت های ورزشی استقامتی به همراه برخی از مکمل های غذایی موجب خنثی سازیرادیکال های آزاد ودفاع آنتی اکسیدانی می شود این پژوهش جهت بررسی تاثیر تعاملی ۸ هفته تمرینات استقامتی ومکمل ویتامین D بر سطوح مالون دی آلدهید (MDA) و شاخص توده بدنی (BMI) در مردان تمرین نکرده انجام شد.بدین منظور به صورت انتخاب تصادفی ۴۰ مرد با دامنه سنی (۳۵ الی ۴۵ سال ) به عنوان آزمودنی های تحقیق انتخابشدند. سپس آزمودنی ها به صورت تصادفی ساده در۴ گروه . گروه اول:(گروه تمرین استقامتی+مکمل ویتامین D گروهدوم: (تمرین استقامتی+دارونما)» گروه سوم: (گروه مکمل ویتامین D) وگروه چهارم:(دارونما) تقسیم شدند .تمرینات به مدت ۸ هفته با سه جلسه تمرین در هفته برای دو گروه تمرینی انجام شد. برنامه تمرین استقامتی شامل ۲۰دقیقه دویدن با ۷۰-۲۵ درصد حداکثر ضربان قلب در چهار هفته اول در هر جلسه آغاز شد.یس از چهار هفته برای رعایتاصل اضافه بار مدت برنامه استقامتی به ۲۶ دقیقه و شدت آن به ۷۰-۶۵ درصد حداکثر ضربان افزایش یافت.آزمودنیهای گروه های مکمل ویتامین D قرص های ویتامین D (سبحان ایران) را با دوز ۵۰۰۰۰ واحد هر ۱۵ روز یکبار مصرفکردند. درحالی که گروه های دارونما، کپسول های همرنگ و شکل دکستروز را با همان دستورالعمل مصرف کردند. و۲۴ساعت پس از آخرین جلسه تمرین خونگیری انجام شد . وپس از آزمایشات صورت گرفته در ابتدا جهت تعیین نرمال بودنداده هااز آزمون کولموگروف اسمیرنوف استفاده شد. و برای بررسی فرضیه های پژوهش از از آزمون t وابسته جهت بررسیتفاوت درون گروهی و از آزمون آنالیز واربانس یکراهه برای بررسی تفاوت های بین گروهی استفاده شد. سطح معناداریP≤۰.۰۵ در نظر گرفته شد. بررسی ها نتایج نشان دادبعد از ۸ هفته تمرینات استقامتی سطح مالون دی آلدئید(MDA) درافراد بی تمرین افزایش یافته بود، اما شاخص توده بدنی (BMI) کاهش یافته بود .همچنین در گروه هاییتجربی که فقط از مکمل ویتامین D استفاده کرده بودند MDA تاحدودی کاهش یافته بود .اما نتایج معنادار نبود. ولیدرگروه ترکیبی (تمرین +مکمل ویتامین MDA, (D وشاخص توده بدنی .کاهش معناداری پیداکرده بود.

نویسندگان

مهدی پیروز

ستادیارگروه تربیت بدنی وعلوم ورزشی .واحدبم .دانشگاه آزاداسلامی .بم .ایران

حامد نیکویی

دانشجوی کارشناسی ارشد تربیت بدنی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمان

یونس خادمی

استادیار گروه تربیت بدنی دانشگاه فرهنگیان کرمان