تاثیر تمرین منتخب شنا بر مسیرهای سیگنالینگ NF-kB عضله قلبی موش های صحرابی نر دیابتی

هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر تمرین منتخب شنا بر مسیرهای سیگنالینگ NF-kB عضله قلبیموش های صحرایی نر دیابتی بود. پژوهش حاضر روی نمونه های حیوانی و در آزمایشگاه انجام می شود.بنابراین این پژوهش از نوع تجربی می باشد و و از نوع بنیادی می باشد. روش کار یک کار آزمایی تجربیبا ماهیت توصیفی _تحلیلی می باشد. ۳۴ سر موش خریداری شد و سپس در ۳ گروه ۱۰ تایی تقسیمشدند. برنامه تمرینی اصلی شامل شنا کردن در تانکر ویژه جوندگان مخزن آب ویژه شنا (به ابعاد ۷۰* ‎۹۰به ۱۵۰ سانتی متر از جنس پلاستیک) به مدت ۶ هفته و ۵ جلسه در هفته بود که در هفته اول با ۵ دقیقهتمرین شروع شد و با افزایش تدریجی زمان شنا به ۳۰ دفیقه در ابتدای هفته چهارم خواهد رسید و تاهفته هشتم ادامه یافت. به منظور دیایتی کردن موشها استرپتوزوتوسین به میزان ۶۰-۵۵ میلی گرم برکیلوگرم به صورت زیرجلدی بین دو گوش تزریق شد. ۷ روز پس از تزریق قند خون موشها اندازه گیریشد و موش هایی که قند خونشان بالاتر از ۲۵۰ میلی گرم بر دسی لیتر بود به عنوان نمونه دیابتی انتخابمی شوند. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون آنالیز واریانس یک راهه و آزمون تعقیبی توکی و بااستفاده از نرم افزار ۹۳۵۵ ۲۶ انجام شد. نتایج نشان داد بین گروه کنترل سالم و گروه های کنترلدیابتی و گروه دیابتی+ تمرین شنا تفاوت معناداری مشاهده شد. بین گروه کنترل دیابتی و گروه دیابتی+تمرین تفاوت معناداری مشاهده نشد. به نظر می رسد تمرین شنا با تنظیم مثبت بیان زژن NF-kB میتواند باعث کاهش عوامل التهابی و بهبود سلامت قلب و عروق شود.

کلیدواژه ها:

تمرین شنا ، مسیرهای سیگنالینگ NF-kB ، عضله قلبی ، دیابت