ارائه رویکرد و ابزار ارزیابی پیوند آب - انرژی - غذا محیط زیست در بخش کشاورزی جهت دستیابی به اهداف اقتصادی، زیست محیطی وامنیت غذایی

بین منابع آب، انرژی ، غذا و بخش زیست محیطی به طورذاتی ارتباط تنگاتنگی وجود دارد و هرگونه سیاستی در یک بخش در مقیاس های مختلف بر سه بخش دیگر اثرگذار است پیوند اب - انرژی - غذا - محیط زیست به عنوان یک مفهوم مفید برای توصیف رتباطات پیچیده سیستم های منابع تولید در بخش کشاورزس جهت دست یابی به اهداف اجتماعی، اقتصادی، زیست محیطی و امنیت غذایی مطرح می شود. بنابراین هدف مطالعه حاضر، مرور مطالعات گذشته در زمینه پیوند آب - انرژی - غذا شناسایی ابزار ارزیابی ارتباطات بین هریک از این بخش ها با بخش زیست محیطی جهت تحقق اهداف اجتماعی - اقتصادی، زیست محیطی و امنیت غذایی است. با توجه به نتایج به دست آمده مشخص شده که بایستی برای تحقق اهداف اقتصادی، زیست محیطی وامنیت غذایی است. با توجه به نتایج به دست آمده مشخص شد که بایستی برای تحقق اهداف اقتصادی، زیست محیطی و امنیت غذایی، تمامی ارتباطات بین منابع آب، انرژی (شامل انرژی تجدیدپذیر و تجدیدناپذیر) تولیدات کشورزی و آلودگی های زیست محیطی ناشی از تولیدات بخش کشاورزی شامل دی اکسید کربن و الاینده های شیمیایی و همچنین تالاب به عنوان رقیب زیست محیطی مصارف آب بخش کشاورزی، در نظر گرفته شود. در پایان ابزار لازم برای تحلیل ارتباطات پیوند آب - انرژی - غذا - محیط زیست ارائه شد. از این رو، بکارگیری رویکرد پیوند آب - انرژی - غذا - محیط زیست پیشنهادی به دلیل جامعیت موضوع جهت تحقق تولید کشاورزی پایدار در مطالعات مختلف پیشنهاد می شود.

کلیدواژه ها:

تولید پایدار بخش کشاورزی ، انرژی تجدیدپذیر و تجدیدناپذیر ، تالاب ، دی اکسید کربن ، آلاینده های شیمیایی