مطالعه اثرگذاری رهبری تحول گرا و ساختار سازمانی بر توانمندسازی نیروی انسانی

مهمترین و حیاتی ترین دارایی هر سازمان، نیروی انسانی آن سازمان است. کیفیت و توانمندی نیروی انسانی، مهمترین عامل بقاء و حیات سازمان است. نیروی انسانی توانمند، سازمان توانمند را به وجود می آورد. از نظر دراکر رشد اقتصادی مرهون توانمند کردن کارکنان فرهیخته است. سازمان توانمند محیطی است که کارکنان در گروه های مختلف، در انجام فعالیتها با یکدیگر همکاری میکنند. توانمندسازی روانشناختی کارکنان، محوری ترین تلاش مدیران در نوآفرینی، تمرکززدایی و حذف دیوانسالاری در سازمانها میباشد. توانمندکردن افراد موجب میشود تا مدیران و سازمان سریعتر و بدون اتلاف منابع به اهداف خود نائل شوند. توانمندسازی روانشناختی موجب میشود که کارکنان، سازمان و شغل را از آن خود بدانند و از کار کردن در آن به خود ببالند. بدون توانمندسازی روانشناختی، نه مدیران و نه سازمانها نمیتوانند در درازمدت کامیاب باشند مدیر سازمان، مهمترین عامل در تواناسازی کارکنان میباشد. زیرا مدیر بطور مستقیم و غیرمستقیم، تمام عوامل محیط سازمانی را تحت تاثیر قرار میدهد. مدیر با تفویض اختیار و قدرت بیشتر به کارکنان، دادن استقلال و آزادی عمل به آنان، فراهم نمودن جو مشارکتی، ایجاد فرهنگ کار گروهی و با حذف شرایطی که موجب بی قدرتی کارکنان شده است، بستر لازم را برای توانمندی افراد فراهم میکند جامعه آماری تحقیق حاضر، مدیران و کارشناسان یکی از شرکت های فعالی در صنعت خودرو بوده که به علت پایین بودن تعداد، نمونه گیری نشده و تمام شماری شد. در این تحقیق، بر مبنای مدل تحقیق دو فرضیه تدوین گردید و بر اساس تحلیل داده های پرسشنامه ای هر دو تایید شدندو در نهایت پیشنهاداتی ارائه گردید.

کلیدواژه ها:

رهبری تحول گرا ، ساختار سازمانی ، توانمندسازی نیروی انسانی