توزیع درآمد روستایی و اثرات آن بر مهاجرت های روستا شهری در ایران

پژوهش حاضر ضمن بررسی نظریه های مهاجرت روستا شهری، با به کارگیری رهیافت گشتاور تعمیمیافته و با استفاده از داده های استانی درفاصله سالهای ۱۳۹۵-۱۳۸۵، اثرات توزیع درآمد روستایی بر مهاجرت را مورد بررسی قرار داده است. متغیرهای مورد استفاده در این مطالعه شامل ضریب جینی، نرخ باسوادی، تعداد خانه های بهداشت، میزان تولید ناخالص داخلی سرانه، ارزش افزوده بخش کشاورزی و متغیردامی (برای پرداخت نقدی یارانه ها) می باشد. یافته های تحقیق نشان میدهد رابطه ضریب جینی و مهاجرت مثبت است، به طوری که بایک درصد افزایش در میزان ضریب جینی، مهاجرت از روستا به شهر ۰/۱۲ درصد افزایش خواهد یافت. همچنین متغیرهای سرانه تولید ناخالص داخلی، آموزش، سلامت در مناطق روستایی اثر کاهشی بر میزان مهاجرت داشته اند. به طوری که با افزایش یک درصدی در میزانسرانه تولید ناخالص داخلی، نرخ باسوادی و تعداد خانه های بهداشت، به ترتیب شاهد کاهش ۰/۷، ۰/۳۷، ۰/۰۵ درصدی در میزان مهاجرت خواهیم بود. رابطه میان ارزشافزوده بخش کشاورزی و مهاجرت مثبت است و به ازای یک درصد افزایش در ارزشافزوده بخش کشاورزی،میزان مهاجرت روستا شهری ۰/۱۵ درصد افزایش خواهد یافت. به منظور بهبود توزیع درآمد مناطق روستایی، ایجاد ساختار مناسب برای مدیریت هماهنگ توسعه روستایی، بهبود شاخص های توسعه روستایی، اولویت بندی خدمات روستایی بر اساس شرایط منطقه ای، حمایت ازگسترش کشاورزی صنعتی و صنایع روستایی برای ایجاد مهاجرت معکوس (از شهر به روستا) ، باید در اولویت قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

مهاجرت ، ضریب جینی ، آموزش ، بهداشت ، گشتاور تعمیم یافته