برنامه های کلان کشاورزی و اثرات آن: تجاربی از کشورآرژانتین

نظر به اینکه بخش کشاورزی نقش بسیار مهمی به عنوان بستر فعالیت های اقتصادی دارد، لذا در تدوین تدابیر راهبردی و سیاست گذاری-های مرتبط با این بخش، استفاده از تجارب سایر کشورها میتواند در اتخاذ تصمیمات صحیح، مفید واقع گردد. از اینرو هدف از اینمطالعه مرور برنامه های کلان و بررسی پیامد آنها در بخش کشاورزی کشور آرژانتین بود. روش مورد استفاده در این تحقیق از نوع مروربهترین شواهد بود که یک روش حدمتوسط بین دو روش نگارش مقالات مروری نظاممند و مرور روایتی است. این نوع مقالات ترکیبی ازروشهای نظاممند کمی، با تمرکز روی مطالعات منفرد و مباحث ماهوی، و از نقطه نظر روایتی با تمرکز روی بهترین شواهد در حیطهموردنظر است. نتایج نشان داد که اعمال برنامه هایی مانند مالیات سنگین بر زنجیره های مختلف بخش کشاورزی و موانع صادراتی به منظورمدیریت بازارهای داخلی، نقش موثری بر کاهش درآمدهای کشاورزان و کاهش پذیرش فناوری داشت و در کوتاه مدت سبب اثرگذاریمقطعی و در بلندمدت باعث کاهش انگیزه تولیدکنندگان شد. تمرکز بر کاهش قیمت محصولات اولیه کشاورزی برای جلوگیری از افزایشتورم در کوتاهمدت موثر بود، اما در بلندمدت کارایی لازم را نداشت، زیرا بخش زیادی از تورم ریشه در هزینه های فراوری و توزیعمحصولات داشت. در آرژانتین دوره های آزاد بودن نسبی تجارت با دوره های تورم بالا و محدودیت های قابل توجه در تجارت خارجی،متناوب بوده است. از سال ۲۰۱۵ دولت آرژانتین تغیرات اساسی را در سیاست های کلان ایجاد نموده و برنامه های جدیدی را در اولویت قرارداده است، که در این مقاله مورد بررسی قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

مدیریت ، اقتصاد جهانی ، سیستم های کشاورزی ، آرژانتین