تاثیر گردشگری و شاخص های کلان اقتصادی بر میزان انتشار (CO(۲ در ایران

با توجه به نقش صنعت گردشگری در رشد و توسعه ی اقتصادی کشورها، افزایش گردشگری می تواند موجب انتشار گازهای گلخانه ای شودبطوریکه منشاء اصلی انتشار (CO(۲ در گردشگری مربوط به استفاده گردشگران از خدمات حمل و نقل است. بنایراین هدف مقاله حاضربررسی رابطه بین گردشگری و میزان انتشار دی اکسیدکربن در ایران در کنار شاخص های کلان اقتصادی طی سال های ۱۳۹۷-۱۳۷۰است . به منظور بررسی روابط از الگوی گسترده (ARDL) استفاده شده است. نتایج حاصل از تخمین تابع بلندمدت نشان داد کهمتغیرهای گردشگری، رشد اقتصادی، شهرنشینی و مصرف انرژی اثر مثبت و معنیداری بر میزان انتشاردی اکسیدکربن دارند. اثر شاخصسرمایه گذاری مستقیم خارجی بر میزان انتشار دی اکسیدکربن مثبت و بی معنی است که حاکی از حجم کم سرمایه گذاری مستقیم خارجیدر ایران است. از طرفی برای دستیابی به رشد گردشگری و رشد اقتصادی بالاتر، تقاضا برای انرژی بیشتر شده است که این مصرف انرژیبه ویژه سوخت های فسیلی باعث افزایش آلودگی های زیست محیطی میشود. از این رو، جایگزین کردن تکنولوژی های مناسب برایسوخت های فسیلی و انرژی های ناکارا میتواند میزان انتشار دی اکسید کربن را کاهش دهد.

کلیدواژه ها:

گردشگری ، میزان انتشار (CO(۲ ، شاخص های کلان اقتصادی ، مدل (ARDL)