اثرات روان شناسی اجتماعی بر خانواده های دارای فرزند مبتلا به اختلال طیف اوتیسم غیر معمول (غیر طبیعی) بمنظور پیشگیری ودرمان با عاملیت واکسن

روان شناسی اجتماعی روش مطالعه علمی رفتار و واکنش و عملکردهای فرد در حضور جمع یا حضور تلویحی افراد است. اختلال طیف اوتیسم یک اختلال عصب شناختی (اختلال رشد عصبی)، و میزان شیوع آن بیش از اندازه و غیر قابل باور در حال گسترش است. نمونه ی مورد مطالعه تا ۱۸ ماهگی و تا قبل از تزریق واکسن از نظر جسمی و روحی در سلامت کامل ونمودارهای رشدش بسیار ایده آل، کاملا طبیعی و بسیار بسیار عالی بود. هم اکنون وارد ۲۱ سالگی شده و بیش از ۱۹ سال است که پس از تزریق واکسن به اختلال طیف اوتیسم غیر معمول از طیف خیلی شدید با عملکرد بسیار پائین مبتلا شده. هدف: بررسی اثرات روان شناسی اجتماعی بر عملکرد افراد دارای اختلال طیف اوتیسم غیر معمول (غیر طبیعی) و خانواده های آنان و آگاهی بخشی از اوتیسم غیر معمول و مشکلات غیر قابل تصور، غیر قابل کنترل، غیر قابل باور، غیر قابل تحمل و دیگر چالش ها و گرفتارهای آن به آحاد جامعه بمنظور ایجاد شرایط زندگی مناسب و حق زیست طبیعی با هدف پیشگیری و درمان اوتیسم با عاملیت واکسن. روش: مطالعه موردی، کیفی و کاوشی تجربی و ژرف نگر به استناد حقایق و واقعیت های زندگی یک نوجوان اوتیستیک غیر معمول. جامعه آماری: افراد اوتیستیک غیر معمول. یافته ها: چون علت مبتلا شدن نمونه ی مورد مطالعه به اوتیسم پس از واکسن ۱۸ ماهگی بود نتایج: پیشگیری از شیوع و دستیابی به درمان اوتیسم و همچنین مداخلات مثبت روان شناسی اجتماعی باعث توانمندسازی، کاهش مشکلات، بهبود شرایط و ارتقای سلامت اجتماعی در سرتاسر جهان خواهد شد.

کلیدواژه ها:

روان شناسی اجتماعی ، اختلال طیف اوتیسم غیر معمول ، واکسن ، پیشگیری ، درمان