اثربخشی درمان مبتنی بر خودشفقتی بر اجتناب تجربه ای و آمیختگی شناختی بیماران مبتلا به سرطان با علائم افسردگی
محل انتشار: فصلنامه روانشناسی سلامت، دوره: 9، شماره: 36
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 59
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_HPJ-9-36_006
تاریخ نمایه سازی: 26 بهمن 1402
چکیده مقاله:
مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر خودشفقتی بر اجتناب تجربهای و آمیختگی شناختی بیماران سرطانی با علائم افسردگی صورت گرفت. روش: روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی و طرح آن به صورت پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعهی آماری پژوهش، شامل تمامی بیماران مبتلا به سرطان مراجعه کننده به بیمارستان ولیعصر تبریز و مطب چندین نفر از متخصصان شهر تبریز در سه ماهه سوم سال ۱۳۹۸، بودند که دارای علائم افسردگی بودند. نمونهی پژوهش ۳۰ نفر بودند که به صورت نمونهگیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی به گروههای آزمایش و کنترل به صورت یکسان گمارش شدند. گروه آزمایش به صورت گروهی، در ۸ جلسه دوساعته، تحت درمان مبتنی بر خودشفقتی قرار گرفتند، درحالی که اعضای گروه کنترل هیچ گونه مداخلهی درمانی دریافت نکردند. ابزارهای جمعآوری دادهها، پرسشنامهی پذیرش و عمل برای سنجش اجتناب تجربهای و پرسشنامهی آمیختگی شناختی بودند. برای تجزیه وتحلیل داده های پژوهش حاضر از تحلیل کوواریانس استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که درمان مبتنی بر خودشفقتی در کاهش اجتناب تجربهای (۰۳/۰>P) و آمیختگی شناختی (۰۱/۰>P) بیماران مبتلا به سرطان دارای علائم افسردگی تاثیر معناداری داشته است. نتیجه گیری: میتوان نتیجه گرفت که درمان مبتنی بر خودشفقتی، روشی موثر در کاهش اجتناب تجربهای و آمیختگی شناختی بیماران مبتلا به سرطان دارای علائم افسردگی بوده است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مریم پرنیان خوی
دانشجوی دکتری تخصصی روان شناسی، گروه روان شناسی، دانشکده ی علوم تربیتی و روان شناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران.
لیلا کهتری
دانشجوی دکتری تخصصی روان شناسی بالینی، گروه روان شناسی، دانشکده ی علوم تربیتی و روان شناسی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران.
علی قره داغی
استادیار، گروه علوم تربیتی، دانشکده ی علوم تربیتی و روان شناسی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران.
مریم عیدی
کارشناس ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن، رودهن، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :