تبیین مولفه های برنامه ریزی مجموعه های آموزشی و تفریحی با تاکید بر رویکرد روانشناسی محیطی

هر آن چه که شالوده ی شخصیت آدمی است بدون اغماض متاثر از محیط و فضایی است که در آن پرورش یافته است . اهداف و آروزهای هرکس ریشه در همان چیزهایی دارد که در عنفوان کودکی مشاهده کرده و یا به نحوی در آموزش و یاد گیری وی نقش داشته اند. به طور اطلاعات و دریافت های هر شخص از محیط پیرامونش نقش بسیار مهمی در بینش و نگرش وی به جهان و آینده دارد. محیط های آموزشی و تفریحی در پویایی و نشاط کودکان بسیار موثر بوده و پرورش استعداد و خلاقیت آنان را به همراه خواهد داشت . توجه و اهتمام به این محیط ها به لحاظ طراحی و معماری و متناسب با نیازهای سنی ، عاطفی و روانی کودکان زیر بنای جامعه -ای سرزنده، پویا، مدر ن و مدنی خواهد بود. در جامعه ی ما به دلایل مختلف ناشی از قصور و دیدگاه سنتی ، طراحی مدارس و کالبد فضاهای آموزشی بیشتر بدون در نظر گرفتن روانشناسی محیطی در شکل یک مکعب مستطیل صلب صورت گرفته است . آنچه که این در مقاله به آن پرداخته شده است ؛ بررسی جنبه های مختلف تاثیر روانشناسی محیطی بر شیوه ی طراحی فضاهای آموزشی و عوامل کالبدی این فضاها که بر یادگیری و نشاط و خلاقیت کودکان موثر می باشد، که با روش کتابخانه ای و مطالعه پژوهش ها و مطالب مرتبط با این موضوع انجام گرفته است .

کلیدواژه ها:

روانشناسی محیطی ، یادگیری ، بازی ، خلاقیت ، کاربری آموزشی