بررسی رابطه بین آموزشهای ضمن خدمت با کیفیت زندگی کاری آنان مطالعه موردی رانندگان حمل ونقل باری استان آذربایجان شرقی

هدف کلی تحقیق حاضربررسی رابطه بین آموزشهای ضمن خدمت رانندگان بخش حمل ونقل باری استان آذربایجان شرقی باکیفیت زندگی کاری آنان است درتحقیق حاضرازنظر والتون 1975 به عنوان مبنای مطالعاتی کیفیت زندگی کاری استفاده شده است روش تحقیق دراین پژوهش ازنوع توصیفی ـ پیمایشی است جامعه موردپژوهش شامل کلیه رانندگان آموزش دیده آذربایجان شرقی که براساس اماراخذشده برابر با 20000نفر میباشد ک ازبین آنها بااستفاده ازجدول مورگان 377نفربه عنوان حجم نمونه انتخاب شده است ابزار اندازه گیری مورداستفاده درتحقیق حاضریک پرسشنامه محقق ساخته می باشد که سوالات آن براساس طیف لیکرت پنج گزینه ای طراحی شدهاست روایی پرسشنامه به صورت محتوایی موردارزیابی و تایید قرارگرفته است و ضریب پایایی آن بااستفاده ازروش الفای کرونباخ 0/97 بدست آمده برای تجزیه و تحلیل طبقه بندی و تلخیص داده های توصیفی براساس نرم افزار کامپیوتری SPSS ازروشهای امارتوصیفی مانند توزیع فراوانی درصد فراوانی جداول نمودارمیانگین و جهت تحلیل داده های جمع اوری شده به منظور ازمون فرضیه های سوالات تحقیق ازازمونt تک نمونه ای استفاده گردید و نتایج حاصل نشان داده است که اموزشهای ضمن خدمت باعث ارتقا کیفیت زندگی کاری رانندگان شده است