بررسی تأثیر سرمایه اجتماعی برافزایش بهره وری نیروی انسانی در پروژه طراحی، تأمین کالا و ساخت پالایشگاه نفت ستاره خلیج فارس

سرمایه اجتماعی، برخلاف سرمایه انسانی یا سرمایه فیزیکی، مفهومی بسیار فراتر از دارایی هایی است که یک فرد، در اختیار دارد و از روابط و زمینه هایی برخوردار می باشد که در آن، تعامل، نقش اصلی و بیشترین وظیفه را بر عهده می گیرد. یکی از اثرات سرمایه اجتماعی، افزایش بهره وری نیروی انسانی بوده که این موضوع در پروژه های اجرائی بزرگ، بیشتر نمود می یابد به نحوی که در سازمان های پروژه محور، سرمایه اجتماعی منبع مهمی از بهره وری به شمار میرود تا کارها به طور مطلوب تری انجام پذیرد و کارتیمی انسجام بیشتری یابد. بنابراین هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی تأثیر سرمایه اجتماعی بر بهره وری نیروی انسانی در طرح های پروژه محور میباشد. از اینرو یک فرضیه کلی و سه فرضیه جزئی شکل گرفته که به ترتیب تأثیر سرمایه اجتماعی و تاثیر ابعاد سه گانه آن اعتماد انسجام مشارکت بر بهره وری بوده و پس از آزمون، نتایج حاصله نشان داد با افزایش یک واحدی سرمایه اجتماعی و هر یک از مولفه های سه گانه آن، بهره وری به ترتیب به میزان 0.91،0.58،0.79،0.91 واحد، افزایش می یابد. برای تجزیه وتحلیل داده ها از نرم افزار spss 19و8/8 lisrel استفاده گردیده و جامعه مورد نظر،پالایشگاه نفت ستاره خلیج فارس میباشد. تعداد نمونه با استفاده از جدول کرجسی مورگان برابر با 169 نفر می باشد. نتایج به دست آمده نشان میدهد که سرمایه اجتماهی بر میزان بهره وری تأثیر مثبتی دارد

کلیدواژه ها:

بهره وری ، اعتماد ، انسجام ، مشارکت ، سرمایه اجتماعی