نقش عوامل توانمند ساز مدیریت دانش در مراکز تحقیقات و آموزش کشاورزی

برای هدفمند کردن استفاده از دانش به عنوان یک مزیت رقابتی و راهبردی در پی سازماندهی مراحل توسعه که مدیریت دانش و سازمان ها، شناخت وضعیت موجود سازمان در زمینه مدیریت دانش و تعیین عوامل مؤثر بر تصمیم گیری یک سازمان برای به کارگیری و بهبود مدیریت دانش امری ضروری است. هدف اصلی این تحقیق بررسی نقش عوامل توانمند ساز مدیریت دانش در مراکز تحقیقات و آموزش کشاورزی می باشد. پژوهش حاضر است نه علی - ارتباطی می باشد که با استفاده از فن پیمایش صورت گرفته است. جامعه آماری تحقیق را کلیه محققی (هیئت علمی و غیره هیئت رئیسه لیگ) شاغل در مراکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و مؤسسات تابعه زیر مجموعه سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی که در مجموع تعداد 39 مرکز با 3٬966 نفر محقق می باشند، تشکیل داده است. روایی محتوایی ابزار اندازه گیری با کسب نظرات متخصصان و اعمال اصلاحات لازم به دست آمد. همچنین برای به دست آوردن ضریب پایایی پرسش نامه از یک مطالعه راهنما استفاده شد و ضریب کرونباخ آلفا پرسش نامه 92% به دست آمد. یافته های توصیفی تحقیق حاکی از آنست که نگرش افراد مورد مطالعه نسبت به عوامل توانمند ساز مدیریت دانش و مراکز تحقیقات منفی و نسبتاً منفی بود که نشان از عدم وجود عوامل توانمند ساز مناسب در من تمامی ابعاد سازمان تحقیقات می باشد علاوه بر این نتایج به دست آمده از یافته های استنباطی تحقیق حاکی از آنست که وضعیت عوامل توانمند ساز مدیریت دانش در بود ساختاری و فرهنگ و همچنین تکنولوژی در حد متوسط و نیز در مرحله فرایندها، رهبری دانش و سازماندهی دانش پایین تر از سطح متوسط قرار داشته است.

کلیدواژه ها:

مدیریت دانش ، مراکز تحقیقات و آموزش کشاورزی ، عوامل توانمند ساز