بررسی رابطه خوش بینی و کیفیت زندگی با رضایتمندی از زندگی زناشویی در بین معلمین متاهل مقطع ابتدایی شهر ایذه

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه خوشبینی و کیفیت زندگی بارضایتمندی از زندگی زناشویی دربین معلمین متاهل مقطع ابتدایی شهرایذه بود. حجم نمونه مشتمل بر 200 نفر از معلمین متاهل مقطع ابتدایی شهرایذه که برحسب فرضیهها و متغیرهای مورد مطالعه در پژوهش از میان جامعه آماری فوقالذکر انتخاب شده- اند. در پژوهش حاضر از نمونه گیری تصادفی ساده استفاده شده است. روش این پژوهش ازنوع مطالعات همبستگی بود. ابزارهای گردآوری داده ها شامل پرسشنامه رضایت زناشویی اینریچ 1989 آزمون خوشبینی شییر و کارور 1985 و پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی بود. یافته ها نشان داد رابطه ی بین متغیرهای خوش بینی و کیفیت زندگی با رضایتمندی از زندگی زناشویی در سطح 0/01> P معنی دار است.

کلیدواژه ها:

خوش بینی ، کیفیت زندگی ، رضایتمندی از زندگی زناشویی