اثربخشی گروه درمانی شناختی بر طرح واره های محرومیت هیجانی عاطفی، آسیب پذیری نسبت به ضرر ، نقص و بی کفایتی در دختران فراری

طرح تحقیق حاضر جزء مطالعات نیمه آزمایشی (طرح پیش آزمون، پس آزمون با گروه کنترل نابرابر) می باشد که این تحقیقدر بهار 1395 صورت گرفته و هدف آن بررسی اثربخشی گروه درمانی شناختی (سبک مایکل فری) بر محرومیت هیجانی عاطفی،آسیب پذیری نسبت به ضرر ، نقص و بی کفایتی (طرحواره) بر دختران فراری بود. جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه دختران فراریسنین 15-25 سال بود که در مراکز بازپروری سازمان بهزیستی مشهد نگهداری می شوند و نمونه آماری این تحقیق شامل 25 نفر از این دختران فراری که بصورت نمونه گیری دردسترس و داوطلبانه انتخاب شدند و بصورت کاملا تصادفی به دوگروه آزمایش (13 نفر) وکنترل (12 نفر) تقسیم داوطلبانه انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده، پرسشنامه طرحواره یانگ فرم کوتاه (YSQ-SF) بود. برای آزمودنیهای گروه آزمایش 12 جلسه 90 دقیقه ای شناخت درمان گروهی (الگوی مایکل فری) در هر هفته یک جلسه اجرا شد. در طی اینمدت، گروه کنترل مداخله ای را دریافت نکرد. درپایان جلسات درمانی مجددا پس آزمون برای آزمودنی ها اجرا شد. داده ها براساس ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج بیانگر این بود که مقدار P-valueمتناظر با محرومیت های هیجانی عاطفی نقص و بی کفایتی در آزمون تحلیل کوواریانس از سطح معناداری آزمون (0.5) کمترمی باشد.بنابراین گروه درمان شناختی بر (طرحواره ها) محرومیت هیجانی عاطفی نقص و بی کفایتی در دختران فراری تاثیر گذار بوده است. امااین اثربخشی در متغیر آسیب پذیری نسبت به ضرر معنا دار نبوده است.

کلیدواژه ها:

محرومیت هیجانی عاطفی ، آسیب پذیری نسبت به ضرر و بیماری ، نقص و بی کفایتی ، دختران فراری ، گروه درمانی