تعیین تاثیر رضایت از جبران خدمات مالی و غیر مالی بر درگیری عاطفی- ذهنی کارکنان با نقش میانجی ادراک از عدالت سازمانی

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر رضایت از جبران خدمات مالی و غیرمالی بر درگیری عاطفی- ذهنی کارکنان  با در نظر گرفتن نقش میانجی عدالت سازمانی ادراک شده صورت پذیرفته است. جامعه آماری 862 نفر از کارکنان شهرداری اصفهان بودکه 314 نفر،  به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شده اند. روش گردآوری داده ها  از طریق پرسشنامه بوده است؛ در این راستا برای سنجش عدالت سازمانی و درگیری عاطفی- ذهنی کارکنان، از پرسشنامه استاندارد و به منظور اندازه گیری رضایت از جبران خدمات مالی و غیر مالی، از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد. توصیف داده ها  ازطریق نرم افزار SPSS و برای آزمون مدل معادلات ساختاری از نرم افزار PLS استفاده شد. نتایج حاصل از آزمون فرضیه ها نشان داد که رضایت از جبران خدمات مالی و غیرمالی،  بر عدالت سازمانی تاثیر دارد. رضایت از جبران خدمات غیرمالی بر درگیری عاطفی- ذهنی تاثیر دارد. تاثیر رضایت از جبران خدمات مالی و عدالت سازمانی بر درگیری عاطفی- ذهنی معنادار نبود. همچنین، نقش میانجی عدالت سازمانی، در تاثیر رضایت از جبران خدمات غیر مالی  بر درگیری عاطفی- ذهنی تایید شد. 

کلیدواژه ها:

رضایت از نظام جبران خدمات ، جبران خدمات مالی ، جبران خدمات غیر مالی ، عدالت سازمانی ، درگیری عاطفی- ذهنی