نقش هوش هیجانی و ویژگی های سرشت و منش شخصیت در بهزیستی روان شناختی

تحقیقات نشان می دهد که پاره ای از ویژگی های سرشت و منش شخصیت و هوش هیجانی از عواملی هستند که منجر به سازگاری افراد در شرایط ناگوار و بهزیستی بهتر افراد می شود. هدف پژوهش حاضر، تعیین نقش هوش هیجانی و ویژگی های سرشت و منش شخصیت در بهزیستی روانشناختی است. بدین منظور طی یک مطالعه توصیفی همبستگی، 250 نفر از دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی تبریز، به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب و به پرسشنامه های بهزیستی روانشناختی، هوش هیجانی بار -ان و (TCI) پاسخ دادند. تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد که در مجموع هوش هیجانی، ویژگی های سرشت و منش شخصیت قادرند به طور ترکیبی 44 درصد از واریانس بهزیستی روانشناختی را به طور معنی دار تبیین کند. بعلاوه تحلیل داده ها نشان دادکه دو بعد خودراهبری و خودفراروی از ابعاد منش شخصیت و هوش هیجانی به طور معنی دار بهزیستی روانشناختی را پیش بینی می کنند. هم چنین تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد که در پیش بینی بهزیستی روانشناختی خودراهبری در اولویت اول، هوش هیجانی در اولویت دوم، خودفراروی در اولویت سوم قرار داشته و مدل روابط سه متغیر از برازش مطلوب و معنی دار برخوردار است. مبتنی بر یافته ها می توان نتیجه گرفت که افراد با ویژگی های بالای منش شخصیت هم چون خودراهبری، خودفراروی قادرند امور زندگی فردی را انسجام بخشیده ، هدایت نموده و در برابر حوادث فشارزای زندگی مواجهه منطقی داشته و از بهزیستی روانشناختی مطلوبی برخوردار باشند. به تعبیری انعطاف پذیری، صمیمیت و آرام بودن در این افراد موجب ارتقای سلامت و بهزیستی روانشناختی آنها می شود. همچنین افراد با هوش هیجانی بالا با مدیریت هیجانات خود و دیگران قادرند هیجانات خود را تنظیم نموده و در مواجهه با مشکلات از قابلیت بالایی برخوردار بوده که این امر به وجود بیماری های کمتر در آن ها و افزایش بهزیستی روانشناختی یاری می دهد.

کلیدواژه ها:

بهزیستی روانشناختی ، هوش هیجانی ، خودراهبری ، خودفراروی ، ویژگی های سرشت و منش شخصیت