تحلیل فرآیند معناسازی در ترجمه و نظام ارزشی گفتمان از منظر خرده معناهای اجتماعی - فرهنگی و ذاتی

ترجمه، فرایندی سرحال است که در هنگام انتقال ساختار و مفاهیم از متن مبدا و مقصد، ما را با دو نظام معنایی و ورزشی مواجه می کند. نظام معنایی به معناهای بسیط و خرده معناها قابل تقسیم است. نظام ارزشی نیز می تواند از ارزش های اجرایی تا ارزش های انتزاعی گسترده شود. در این پژوهش که بر هرده- معناها و رابطه آن ها با نظام ارزشی در ترجمه تاکید دارد به تبیین مبانی خرده معناهای و رابطه آن ها با نظام ارزشی در ترجمه تاکید دارد، به تدوین مبانی خرده معناهای ذاتی و اجتماعی - فرهنگی بر اساس دیدگاه فرانسوا زاستبر می پردازیم و سپس با توجه به مسیله بینا فرهنگی ، تفاوت های فرایند معنا سازی در ترجمه را با رویکرد معناشناسی مورد تحلیل قرار می دهیم. فرض ما این است که خرده معناهای ذاتی به منزله پاسخی مقدماتی به نیازهای اولیه ترجمه و خرده بناهای اجتماعی - فرهنگی پاسخی به نیازهای اصلی ترجمه محسوب می شوند. با این وجود دخالت نظام ارزشی گفتمان می تواند فرایند شکل گیری معنا در کنش ترجمه را تحت تاثیر قرار داده و مرزهای معنایی را جابه جا کند. هدف از این پژوهش، تحلیل جایگاه خرده معناها در فرآیند ترجمه و رابطه آن با نظام ارزشی گفتمان هنگام کنش ترجمه است.

کلیدواژه ها:

تحلیل معناژه ای ، خرده معنای اجتماعی - فرهنگی و ذاتی ، نظام ارزشی ، معناشناسی ، ترجمه