طراحی آزمون توان بی هوازی ویژه بسکتبال( BAST)

هدف از این پژوهش، طراحی آزمون توان بیهوازی ویژه بسکتبال بر مبنای آزمون وینگیت 30 ثانیه بود.آزمودنیها شامل 14 نفر از بازیکنان تیم بسکتبال دانشگاه خوارزمی (قد 5/9±75/176 سانتیمتر، وزن48/9±05/69 کیلوگرم، سن 17/2±43/22 سال، درصد چربی بدن %20/6±39/15 و BMI 43/2±21/22 کیلوگرم بر مترمربع) بودند. به همین منظور حداکثر، حداقل و میانگین توان و شاخص خستگی پس از اجرای آزمون وینگیت و آزمون جدید( پیمودن مسافت 35 متری با توپ بسکتبال با فاصله های استراحتی 10 ثانیه ای در شش نوبت) محاسبه و میزان لاکتات خون نیز بعد از گذشت دو دقیقه از اجرای هر دو آزمون اندازه گیری شد .برای بررسی میزان همبستگی بین شاخصهای توان و شاخص فیزیولوژیکی (لاکتات خون) دو آزمون از ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. نتایج نشان داد بین حداکثر، میانگین وحداقل توان بدست آمده از آزمون جدیدو آزمون وینگیت همبستگی معناداری وجود دارد( 002.0=r=0.63 P=0.018 ،r=0.78 P=0.004 ، r=0.64 P) ولی بین شاخص خستگی دو آزمون همبستگی وجود نداشت (856.0=r=0.017 P). در میزان لاکتات دو دقیقه پس از اجرای بین دو آزمون وینگیت و آزمون جدید( به ترتیب 41/12و 078/11میلیمول بر لیتر) تفاوتی مشاهده نشد(289.0=P). در بررسی پایایی آزمون جدید بین حداکثر، میانگین، حداقل توان و شاخص خستگی بعد از دو مرتبه اجرا ارتباط معناداری وجود داشت (002.0=r=0.645 ،r=0.645 P=0.013 ،r=0.781 P=0.001 ،r=0.755 P013.0=P). در بررسی عینیت آزمون جدید نیز بین حداکثر، میانگین، حداقل توان و شاخص خستگی توسط دو گروه آزمون گیرنده ارتباط معناداری مشاهده شد( 002.0=r=0.751 P=0.002 ،r=0.935 P=0.000 ، r=0.755 P، 000.0=r=0.789 P). بنابراین با توجه به آزمون وینگیت 30 ثانیه آزمون طراحی شده (BAST) آزمونی معتبر جهت اندازه گیری توان بی هوازی بازیکنان آماتور بسکتبال است.

کلیدواژه ها:

بسکتبال ، توان بیهوازی ، آزمون وینگیت 30 ثانیه ، روایی ، پایایی