اثر میزان محدودیت جریان خون هنگام فعالیت ایزومتریک بر غلظت هورمون رشد و تستوسترون مردان فعال

هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثر میزان محدودیت جریان خون )کاآتسو( هنگام فعالیت ایزومتریک بر غلظت هورمون رشد و تستوسترون مردان فعال بود. این پژوهش از نوع مطالعات نیمه تجربی بوده و 10 مرد فعال )دارای یک تا سه جلسه فعالیت در هفته، میانگین سنی 23/8 2/32 سال و شاخص توده بدنی 24/26 1/80 کیلوگرم بر مترمربع( که سابقه انجام تمرین مقاومتی را داشتند، به صورت داوطلبانه در آن شرکت نمودند. ابتدا، فشار سیستولی پای آزمودنیها بهوسیله دستگاه سونوگرافی داپلر رنگی تعیین گردید و سپس، آزمودنیها پروتکل پژوهش را که شش انقباض ایزومتریک 10 ثانیه ای با بار 65 درصد و حداکثر انقباض ارادی با 60 ثانیه استراحت بین هر انقباض و با چند فشار مختلف محدودیت جریان خون )صفر )بدون فشار(، 70، 100 و 130 درصد فشار سیستولی پا( بود، اجرا کردند. لازم بهذکر است که نمونه های خون پیش از فعالیت، بلافاصله پس از فعالیت و 15 دقیقه پسازآن گرفته شد. نتایج تحلیل داده ها تعامل معناداری را در هورمون رشد، تستوسترون و الکتات بین فشارهای مختلف محدودیت جریان خون )جلسه×زمان( نشان نمیدهد .)P> 0.05( علاوه براین، نتایج حاکی از آن است که میزان هورمون رشد، تستوسترون و الکتات بلافاصله پس از فعالیت نسبت بهپیش از آن در تمامی فشارهای محدودیت جریان خون افزایش یافته است )P<0.05(؛ اما به جز هورمون تستوسترون )P=0.074(، میزان هورمون رشد و الکتات در 15 دقیقه پس از فعالیت نسبت به پیش از آن در تمامی فشارهای محدودیت جریان خون معنادار میباشد .)P<0.05( میتوان گفت باوجوداینکه با افزایش فشار محدودیت جریان خون، میزان هورمونهای رشد و تستوسترون افزایش یافته است؛ اما تفاوت معنادار در مقدار هورمونهای تستوسترون و رشد بین فعالیت با فشارهای مختلف محدودیت جریان خون در یک شدت برابر مشاهده نمیشود.

کلیدواژه ها:

فعالیت ایزومتریک ، کاآتسو ، هورمون رشد ، تستوسترون ، محدودیت جریان خون