رهبری خدمتگزار: لازمه پیشرفت در دنیای کنونی

رهبری خدمتگزار یکی از مفاهیم نسبتا جدید در حوزه ادبیات رهبری است که از دو اصطلاح رهبر و خدمت گزار تشکیل شده است. پترسون (2003) با هدف ارایه یک مدل نظری برای این رویکرد از رهبری، ساختاری را برای معرفیویژگیهای رهبری خدمتگزار، طراحی می کند که مبتنی بر فضیلت های زیر است: (الف) محبت واقعی، (ب) فروتنی، (پ)نوعدوستی، (ت) بینش، (ث) اعتماد، (ج) توانمندسازی و (چ) خدمت. پترسون معتقد است این فضیلت ها در چارچوبرهبری خدمتگزار تجلی پیدا می کنند. وندارنداک و پترسون (2010) در بررسی های تاریخی خود در مورد تاریخچهخدمت و رهبری از دیدگاه اسلام، عنوان میکنند که در جامعه اسلامی آن چیزی که اشتیاق رهبران را برای خدمت بهپیروان برمیانگیزد، توسعه شخصیت معنوی افراد است که شامل چهار مرحله است: (الف) اعتقاد به خداوند، (ب) پذیرشحکم خداوند، (پ) تقوا و (ت) احسان. محبت به خاطر خدا (احسان) در این طبقه بندی را میتوان با محبت واقعی (محبتبدون قید و شرط) در مدل پترسون تطبیق داد. بنابراین در یک جامعه اسلامی تنها پله باقی مانده برای تحقق مدل رهبریخدمتگزار، تقوا است.

کلیدواژه ها:

رهبری خدمتگزار ، تقوا