اثربخشی کاربرد روشهای آموزشی نوین بر اختلال ریاضی دانش آموزان پایه چهارم و پنجم ابتدایی

هدف پژوهش بررسی اثربخشی کاربرد روشهای آموزشی نوین بر اختلال ریاضی دانش آموزان پایه چهارم و پنجم ابتدایی شهرستان اهواز بود. آزمودنیها شامل 80 نفر از دانش آموزان دختر و پسر پایه چهارم و پنجم دوره چهارم مقطع ابتدایی در سال تحصیلی 1396-1397 بودند که به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. طرح پژوهشی از نوع تجربی پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل بود. ابزار شامل تست هوش وکسلر و آزمون اختلال ریاضی بود. نتایج حاصله از T تست دو گروه مستقل و تحلیل واریانس نشان داد که مداخله آزمایشی چند حسی و ادراکی – حرکتی برای هر دو گروه آزمایشی در مقایسه با گروه گواه در کاهش اختلال ریاضی و افزایش میزان رمز نویسی، تنظیم تصاویر، حافظه عددی و ادراک تاثیر دارد.

کلیدواژه ها:

روش آموزشی ، چند حسی ، ادراکی – حرکتی ، اختلال ریاضی