ارتباط کمال گرایی با درگیری تحصیلی دانشجویان دانشگاه پیام نور پیرانشهر

هدف این پژوهش بررسی ارتباط کمال گرایی با درگیری تحصیلی دانشجویان دانشگاه پیام نور پیرانشهر بود. روش: پژوهش حاضر از نوع توصیفی با طرح همبستگی و جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان مشغول به تحصیل دانشگاه پیام نور پیرانشهر در سال تحصیلی 97-96 بود. تعداد 220 دانشجو از بین جامعه آماری به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. شرکت کننده گان به پرسشنامه های درگیری تحصیلی، کمال گرایی پاسخ دادند. داده ها از طریق آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون همامان مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: . نتایج حاکی از آن بود که خرده مقیاس نظم و سازماندهی، هدفمندی، تلاش برای عالی بودن از ابعاد سازگارانه کمال گرایی با درگیری تحصیلی دارای رابطه مثبت و معنا دار بودند. خرده مقیاس نیاز به تایید از ابعاد منفی کمال گرایی با درگیری تحصیلی دارای رابطه معکوس و معنی دار بود. نتیجه گیری: زمانی که دانشجویان از راهبردهای سازگارانه کمال گرایی استفاده می کنند درگیری تحصیلی آنها افزایش می یابد، این حالت می تواند باعث بالا رفتن سازگاری دانشجو با محیط دانشگاه و نیز به افزایش انگیزه و پیشرفت تحصیلی وی منجر شود

کلیدواژه ها:

کمال گرایی ، درگیری تحصیلی