مقایسه اثر بخش درمان مبتنی بر شفقت به خود و درمان مدیریت استرس با رویکرد شناختی – رفتاری بر افسردگی، اضطراب و استرس بیماران مبتلا به دیابت

هدف: این پژوهش با هدف مقایسه درمان مدیریت استرس با رویکرد شناختی – رفتاری و درمان مبتنی بر شفقت به خود بر افسردگی، اضطراب و استرس بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 انجام شده است. روش: در یک طرح نیمه آزمایشی، با پیش آزمون _ پس آزمون همراه با گروه کنترل، تعداد 45 بیمار با تشخیص دیابت نوع دو از میان بیماران مراجعه کننده به بخش داخلی بیمارستان امام حسین (ع) واقع در استان تهران به صورت در دسترس انتخاب شدند و به طور تصادفی به دو گروه آزمایشی، گروه آزمایش اول تحت درمان مدیریت استرس با رویکرد شناختی رفتاری (n=15) و گروه آزمایش دوم تحت درمان مبتنی بر شفقت به خود (n=15) و یک گروه کنترل (n=15) گمارده شدند. شرکت کنندگان پرسشنامه افسردگی، اضطراب و استرس (Dass-21) را در سه مرحله خط پایه، پس از مداخله و پیگیری 2ماهه تکمیل کردند. داده ها با مدل تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر چند متغیری تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد که در میزان افسردگی، اضطراب، استرس سه گروه تفاوت معنی داری وجود دارد و مقایسه میانگین ها حاکی از اثربخشی بیشتر درمان مبتنی بر شفقت به خود نسبت به درمان مدیریت استرس با رویکرد شناختی – رفتاری بود. نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که درمان مبتنی بر شفقت به خود می تواند در بهبود اختلالات هیجانی زنان مبتلا به دیابت موثر باشد و یک روش انتخابی برای بربود افسردگی، اضطراب و استرس بیماران باشد.

کلیدواژه ها:

دیابت ، درمان مبتنی بر شفقت به خود ، درمان مدیریت استرس با رویکرد شناختی – رفتاری ، افسردگی ، اضطراب ، استرس