آسیب شناسی علوم انسانی با تکیه بر رشته علوم اجتماعی

برای ارتقای علوم انسانی به ویژه در بخش تعلیم و تدریس به یک الگوی روش شناسانه نیازمندیم که بر سازماندهی محیط آموزشی در مقیاس کلاس بنا شود. محور این دگرگوونی تصمیم به مشارکت در تولید دانش و پیگیری روش هایی است که مسائل آکادمیک را در زمینه تدریس محتوای علوم انسانی حل کند. مسایلی مانند تکیه افراطی بر حفظ دروس روش تستی آزمون ها، تک گویی استاد، به روز نبودن متون درسی و کمیابی فرصت های پژوهش. روش گزینش دانشجو نیز نیازمند تغییراست کوه بر اساس آن سهمیه علوم انسانی باید مخصوص کسانی شود که به راستی به این رشته علاقه دارند. نگرش عمومی نیز که علوم انسانی را حفظی می داند نیاز به بازنگری دارد. اصلاح ساختار کلاس درس به در پیش گرفتن کنش متقابل بر اساس گفتگو نیز وابسته است . کلاس درس به منزله نهاد پایه همچون یک نهاد پویا بسیاری از مشکلات علوم انسانی را در بخش انتقال و دریافت مفاهیم حل می کند.

کلیدواژه ها:

علوم انسانی ، روش شناسی ، علوم اجتماعی ، نگاه سیستیی.