شناسایی نقش مدل ذهنی و ذهنیت کلاینت در بهینه سازی فرآیند مربیگری

امروزه مدلهای ذهنی نقش بسیار مهمی بر ساخت و ایجاد دانش و همچنین اعمال افراد در تعامل با محیط خود ایفا می کنند. مدل های ذهنی توسط عوامل اجتماعی ، فرهنگی و محیطی شکل گرفته و مفروضات، ارزشها و باورهای فرد را در برمیگیرند. افراد از مدلهای ذهنی خود برای تفسیر اطلاعات دریافتی و فیلتر اطلاعات از دنیای بیرونی استفاهده می کنند. مدلهای ذهنی به افراد کمک می کنند تا در مورد جهان استنتاج و پیش بینی نموده و نقش کلیدی در نحوه شکل گیری ادراکات و تصمیم گیری افراد داشته باشند. هدف از این تحقیق ، نقش منتال مدل و ذهنیت در فرآیند مربیگری است . در حقیقت کوچینگ یا مربیگری یکی از ابزارهای قدرتمند در راستای بهبود، بازسازی و ارتقاء مهارت های فردی به شمار می آید و به افراد کمک می کند تا ارتباط موثر و حمایتی با پیرامون خویش برقرار سازند. بسیاری از مدل های مربیگری در توسعه مکالمه مربیگری پیشنهاد شده است ، در حالی که این مدلها ممکن است یک چاچوب مفید برای توسعه ارائه دهند ولی در آغاز آن مکالمه ممکن است فضای کافی برای توسعه بینش های روانی و منطقی لازم برای تسهیل را فراهمنکنند. هر ارزشی که ما بعنوان مربی می توانیم به طور بالقوه اضافه کنیم، اسا سا مبتنی بر نحوه شناسایی، درک زمینه،الگوهای تفکر، احساسات، واکنش ها و رفتارهای کلاینت های ماست.

کلیدواژه ها:

مدل ذهنی ، ذهنیت کلاینت ، کوچینگ ، باورهای محدود کننده