بررسی تاثیر مدیریت دانش بر توسعه پایدار شرکت با نقش میانجی نوآوری سبز

هدف پژوهش حاضر، بررسی تاثیر مدیریت دانش بر توسعه پایدار شرکت با نقش میانجی نوآوری سبز در شرکت کالاناوگان شرق است . روش پژوهش از نظرهدف، کاربردی است ، از نظر گرداوری داده ها توصیفی پیمایشی است . جامعه آماری مورد نظر در این تحقیق شامل ۲۵۰ نفر از کارکنان شرکت کالاناوگان شرق می باشد که براساس نمونه گیری تصادفی ساده، ۱۵۲ نفر با استفاده از فرمول کوکران به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش ، شامل سه پرسشنامه استاندارد مدیریت دانش دانیل و همکاران(۲۰۰۶)، نوآوری سبز بنسل (۲۰۰۵) و توسعه پایدار شرکت وانگ (۲۰۱۲) می باشد. روایی محتوایی پرسشنامه توسط صاحبنظران تایید شد و پایایی پرسشنامه ها با استفاده از آلفای کرونباخ و ضریب پایایی بالاتر از ۷.۰ تایید شد. دادهها توسط نرم افزار spss و Smart Pls مورد تحلیل قرار گرفت . در بخش آمار توصیفی از میانگین و انحراف معیار استفاده شد و در بخش آمار استنباطی ابتدا از آزمون کلموگروف اسمیرنوف برای تشخیص نرمال بودن دادهها و آزمون KMO و بارتلت جهت بررسی کفایت نمونه گیری استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد که مدیریت دانش بر نوآوری سبز و توسعه پایدار شرکت تاثیر دارد و نوآوری سبز در تاثیر مدیریت دانش بر توسعه پایدار شرکت نقش میانجی دارد. که این روابط در سطح آلفای ۰۵.۰ معنی دار است .

کلیدواژه ها:

مدیریت دانش ، توسعه پایدار و نوآوری سبز