بررسی و تحلیل میزان پایداری در چارچوب تصمیمات بودجه ریزی سرمایه

توسعه پایدار یکی از جامع ترین مفاهیم در دهه های اخیر می باشد این واژه در مفهوم گسترده آن به معنی ادارهوبهرهبرداری صحیح و کارا از منابع مالی ، نیروی انسانی و... برای دستیابی به الگوی مصرف مطلوب است که با به کارگیری امکانات فنی ، ساختار و تشکیلات مناسب برای رفع نیاز نسل امروز و آینده به طور رضایت بخش امکانپذیر می شود. این مفهوم را میتوان به مفهوم بودجه بندی که در مقدمه به آن اشاره شد مرتبط ساخت . توسعه پایدار نه فقط بهبود نسل حاضر بلکه نسل های آینده را نیز را در نظر دارد. در نظر گرفتن توسعه پایدار در بودجه بندی سرمایه ای می تواند یک ضرورت مالی و اجتماعی در جهت تصمیمات استراتژیک برای سازمان و زمینه ایفای مسئولیت اجتماعی می باشد. تصمیمات استراتژیک ، تصمیماتی هستند که طیف وسیعی از عوامل متغیر را در خود دارند و از پیچیدگی زیادی برخوردار هستند. این تصمیمات که معمولا در رابطه با مسائل نو و پیچیده پیش می آیند، اثرات گسترده و بلندمدتی برجای می گذارند. تصمیمی که مدیران شرکت برای تغییر فرآیند بودجه بندی سرمایه ای می گیرند ازجمله تصمیمات استراتژیک محسوب می شود. هدف پژوهش حاضر بررسی و تحلیل میزان پایداری در چارچوب تصمیمات بودجه ریزی سرمایه می باشد و این پژوهش با رویکرد توصیفی -تحلیلی انجام شده است . نتایج نشان می دهد که این مطالعه برای درک بهتر تاثیر گذاری توسعه پایدار در تصمیمات مدیریت در ارزیابی پروژههای سرمایه ای است . اینکه تا چه حد در ارزیابی روشهای بودجه بندی سرمایه ای که یکی از تصمیمات مهم مدیریت در تشخیص و شناسا یی طرحهای سرمایه گذاری ارزیابی و تعیین مطلوبیت هریک از طرحها گزینش یا انتخاب طرحهای مطلوب طبقه بندی و انتخاب بهترین طرح و تجزیه وتحلیل وارزیابی نتا یج گذشته است به توسعه پایدار پرداخته می شود. به عبارتی در ارزیابی پروژههای سرمایه ای از طریق ارزیابی نرخ تنزیل جریانهای نقد ی تجزیه وتحلیل ارزش خالص فعلی و نرخ بازده داخلی که در حسابداری سنتی پذیرفته شده است به توسعه پایدار به عنوان نگرانی روبه رشد جوامع بشری توصیه می شود.

کلیدواژه ها:

پایداری ، بودجه ریزی سرمایه ای ، توسعه پایدار ، منابع مالی .